Το νησί του Πάσχα βρίσκεται νότια της Χιλής, στον Νότιο Ειρηνικό Ωκεανό. Ανήμερα το Πάσχα έφτασαν σε αυτόν τον τόπο οι πρώτοι Ευρωπαϊοι εξερευνητές το 1722 και του έδωσαν λόγω της ημέρας το όνομα που διατηρεί ως και σήμερα.
Το νησί του Πάσχα είναι από τα πιο απομονωμένα κατοικίσιμα νησιά του πλανήτη μας. Σε αυτόν τον τόπο διάφορες κοινότητες διαμορφώθηκαν και ανέπτυξαν ανταγωνισμό μεταξύ τους. Ωστόσο, η κατασκευή αγαλμάτων και η λατρεία γύρω από τα πέτρινα αγάλμτα έδενε τους ανομοιογενείς πληθυσμούς. Από τη μία απροσδιόριστος είναι ο λόγος που οι κάτοικοι του Νησιού του Πάσχα κατασκεύαζαν αγάλματα. Από την άλλη, ο τρόπος που τα κατασκεύαζαν έχει προσδιοριστεί. Επεξηγηματικά κάθε άγαλμα κατασκευαζόταν στο λατομείο και με ηφαιστειακή τέφρα γινόταν η γλυπτική του. Έπειτα, σμιλευόταν με σκληρή ηφαιστειακή πέτρα πάνω στον βράχο. Όταν ένα άγαλμα τελείωνε, αποκόπτονταν από τον βράχο και 70 άνθρωποι το κυλούσαν στο νησί πάνω σε γιγάντιους κορμούς φοινίκων ώσπου να φτάσει στην προορισμένη θέση του. Χαρακτηριστικό δείγμα της δυσκολίας της μετακίνησης των αγαλμάτων είναι τα καταμήκος των αρχαίων μονοπατιών σπασμένα, εγκαταλελειμμένα αγάλματα.
Οι σημερινοί κάτοικοι ονομάζουν τα αγάλματα mata kita rane. Ονομασίες που παραπέμπουν ηχητικά στην ελληνική φράση μάτια που κοιτάνε τον ουρανό.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου